کد مطلب:109381 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112
[صفحه 337] حكمه الوعظ مباش از كسانی امید دارد آخرت را بدون عمل و به تاخیر اندازد توبه را بدرازی آرزو سخن می گوید در دنیا به گفتار زاهدان و عمل می كند در آن به عمل رغبت كنندگان اگر داده شود از آن سیر نمی شود و اگر منع شود از آن قانع نمی شود عاجز می شود از شكر آنچه داده شده و طلب می كند زیادتی را در آنچه باقیمانده بازمی دارد و خود بازنمی ایستد دستور می دهد به آنچه نمی آورد دوست می دارد نیكان را و عمل نمی كند عمل آنها را و دشمن می دارد گناهكاران را و او یكی از آنهاست دوست نمی دارد و مرگ را برای بسیاری گناهانش و می ایستد و اصرار می ورزد بر آنچه دوست نمی دارد مرگ را برای آن اگر بیمار شود پشیمان می گردد و اگر تندرست شود ایمن سرگرم گردد خودپسند شود هرگاه آسایش یابد و ناامید شود هرگاه گرفتار گردد اگر برسد به او بلائی دعا می كند پناه آورنده و اگر برسد به او آسایشی روگرداند فریب خورنده غلبه می كند او را نفس او بر آنچه گمان می كند و غلبه نمی كند او را نفس او بر آنچه یقین می كند می ترسد بر غیر خود به كمتر از گناه خود و امید می دارد برای نفس خود بیشتر از كردار خود اگر بی نیاز شود شاد شده و در فتنه افتد و اگر محتاج گرد د ناامید شده و سست می شود كوتاهی كند هرگاه عمل كند اصرار می كند هرگاه درخواست كند اگر پیش آید برای او خواهشی پیش گیرد نافرمانی را و به تاخیر اندازد توبه را و اگر عارض شود او را....و بلا دوری گزیند از دستورهای دین بیان می كند عبرت و پند را و خود پند نمی گیرد و اصرار می كند در پند دادن و پند نمی پذیرد و او به گفتار نازنده است و از عمل مفلس است رغبت می كند در آنچه نابود می شود و مسامحه می كند در آنچه باقی می ماند می بیند غنیمت را غرامت و غرامت را غنیمت می ترسد از مرگ و نمی شتابد (بعمل) پیش از فوت فرصت بزرگ می شمارد از نافرمانی غیر خود آنچه را كه اندك می پندارد بیشتر از آن را از نفس خود و بسیار می شمارد از اطاعت خود آنچه را كه اندك می شمارد از اطاعت غیر خود و او بر مردم طعنه زننده و سختگیر است و برای نفس خود سهل انگاری كننده است بیهوده گوئی با توانگران دوست تر است به او از یاد كردن خدا با تنگدستان حكم می كند بر ضرر غیر خود برای سود نفس خود و حكم نمی كند بر ضرر آن برای سود غیر خود و راهنمائی می كند غیر خود را و گمراه می كند نفس خود را و او فرمانبرداری می شود و خود نافرمانی می كند و تمام می ستاند و خود تمام نمی ده د و می ترسد از خلق در غیر پروردگار خود نمی ترسد از پروردگار خود در كار آفریده او
صفحه 337.